கோ சாரங்கபாணியுடன் ஒரு சந்திப்பு!

நிகழ்ச்சி படைப்பாளர்: முதலில் இங்கு அமர்ந்திருக்கும் அனைவருக்கும் எனது முத்தான தமிழ் வணக்கங்களை தெரிவித்துக்கொள்கிறேன். இன்று “நம் முன்னோர்கள்” என்ற இந்நிகழ்ச்சியில் தமிழவேள் கோ. சாரங்கபாணியைப் பற்றி மேலும் ஆராயப்போகிறோம். அவருடைய நெருங்கிய தோழியான திருமதி மீனா நம் அரங்கத்திற்கு வந்துள்ளார். வாருங்கள் நாம் அவரிடமிருந்தே சில தகவல்களைப் பெற்றுக்கொள்ளலாம். மீனா: மிகவும் நன்றி. எனக்கு மிகவும் வயதாகிவிட்டது. ஆனாலும் நான் இங்கு இன்று வந்துள்ளேன் என்றால் அது நான் அவர் மீது வைத்திருக்கும் பாசத்தை வெளிபடுத்துகிறது. இன்று நான் அவரைப் பற்றி பேசுவதில் மிக்க பெருமை கொள்கிறேன். சாரங்கபாணி ஒரு சிறந்த மனிதர் மட்டுமல்ல, ஒரு மிகச் சிறந்த எழுத்தாளரும் கூட. 1903ல் தமிழ் நாட்டிலிருக்கும் திருவாரூரில் பிறந்த இவர், தன்னுடைய இருபதாம் வயதிலேயே சிங்கப்பூருக்கு வந்துவிட்டார். சிங்கப்பூருக்கு வந்த காலக்கட்டத்தில் ஒரு சிறிய புத்தக கடையில் வேலை பார்த்து இவர், பின்பு அக்கடையின் முதலாளியாகவுமானார். இதுவே அவருடைய முதல் வெற்றியாகும். ஈவி ராமசாமி நாய்கர் அதாவது பெரியாரின் தாக்கத்தால், தானும் தமிழ் மொழியின் முக்கியத்துவத்தை உலகெங்கும் பரப்ப வேண்டும் என்ற ஆசை, ஆர்வம் அவருக்குள் உருவானது. மலேசியாவிலும் சிங்கப்பூரிலும் உள்ள ஒரு சிறிய பத்திரிக்கை நிறுவனத்தில் சேர்ந்த பிறகு இந்தியாவில் இருக்கும் ஓர் அமைப்பில் சேர்ந்தார். இச்சமயத்தில் “குடியரசு” என்ற நாளிதழை இவ்வுலகில் உள்ள சில பகுதிகளில் பரப்பினார். பெரியார் மலேசியாவிற்கும் சிங்கப்பூருக்கும் வந்திருந்தபோது இந்த அமைப்புகளுடன் கோ. சாரங்கபாணிக்குப் ஏற்பட்டிருந்த உறவு மேலும் வலுவடைந்தது. சாரங்கபாணி ஒரு நல்ல எழுத்தாளரும் கூட என்று நான் முன்பு கூறியது முற்றிலும் உண்மை. 1929 ஆண்டில், “முன்னேற்றம்” என்ற பத்திரிக்கையை வெளியிட்ட இவர் ஆறு வருடங்கள் கழித்து, தமிழ் முரசு என்ற தினசரி செய்தித்தாளை உருவாக்கினார். இந்திய சமூகத்தில் நடக்கும் விஷயங்கள், நா. பழனிவேலின் சிறுகதைகள் போன்றவற்றை, அவர் அச்செய்தித்தாளில் குறிப்பிட்டிருந்தார். வேகமாக வளர்ந்துக்கொண்டிருக்கும் நம் சிங்கையில் இன்று செய்தித்தாள் உள்ளது என்றால் அதற்கு கோ. சாரங்கபாணி தான் காரணம். மனிதனின் சிந்தனையை வளர்க்கும் வகையில் உள்ள செய்தித்தாளை கண்டுப்பிடித்த இவருக்கு நாம் காலங்காலமாக கடமை பட்டிருக்கிறோம். இது மட்டுமா செய்தார் என் அன்பு தோழர்? இல்லையில்லை. தமிழும் பள்ளிகளில் கற்று தர வேண்டிய பாடமே என்று இவர் தான் கூறினார். அவ்வாறு அவர் செய்யாமல் இருந்திருந்தால் இன்று தமிழர்களாகிய நாம் மலாய் அல்லது சீன மொழியைக் கற்றுக்கொள்ள வேண்டிய நிலைமை உருவாகியிருக்கும் அல்லவா? இதற்கெல்லாம் மேலாக அவர் வீட்டை இழந்து தவிக்கும் பல இந்தியர்களைச் சிங்கப்பூரில் தங்க வைத்தார். இதெல்லாம் தயங்காமல் செய்வதற்கு நல்ல மனமும் எண்ணங்களும் கண்டிப்பாய் இருக்க வேண்டும். அது கோ. சாரங்கபாணியிடம் இருந்தது. அவர் 1974ல் இறந்த போது அவருக்கு நான்கு பிள்ளைகளும், ஒரு சீன மனைவியும் இருந்தனர். இவர் போன்றவர்களை இனிமேல் பார்ப்பது மிகவும் அரிது. இவரை என்றென்றும் மதித்து போற்ற வேண்டியது நம் கடமை. நன்றி நண்பா! நிகழ்ச்சி படைப்பாளர்: நன்றி திருமதி மீனா. உங்கள் உதவியை நாங்கள் என்றும் மறக்க மாட்டோம். உங்கள் நண்பர் எங்கள் கடவுள். வணக்கம்